Ver videoRegistro Propiedad Intelectual 1007086766355 © Abraixas
meditaba o desafiou do reflexo da branco luar
a luz, organizada en cristal, cable e ferro,
bótoa cos seus ecos de melancolía nas alas do vento.
Quero subir ao trigal a atoparme con ela,
o seu corazón materno vixía conmovido
baixo o fulgor afastado das altas estrelas,
ao insecto e ao paxaro durmido.
Noites claras de aroma de lúa
Lonxe dela, de pé na eira do trigo;
¡Quen podeira voar pensaba!
he perdese na tua señorial mesura.
Ao mirar ao xentil trigo mecido polo vento,
que a expensas da noite coquetea coa hondura
co seu ostentoso traxe de luces esplendentes.
A Noite
A noite taciturna, sentada na eira do trigomeditaba o desafiou do reflexo da branco luar
a luz, organizada en cristal, cable e ferro,
bótoa cos seus ecos de melancolía nas alas do vento.
Quero subir ao trigal a atoparme con ela,
o seu corazón materno vixía conmovido
baixo o fulgor afastado das altas estrelas,
ao insecto e ao paxaro durmido.
Noites claras de aroma de lúa
Lonxe dela, de pé na eira do trigo;
¡Quen podeira voar pensaba!
he perdese na tua señorial mesura.
Ao mirar ao xentil trigo mecido polo vento,
que a expensas da noite coquetea coa hondura
co seu ostentoso traxe de luces esplendentes.
Registro Propiedad Intelectual 1007086765723 © Abraixas
